dinsdag 7 oktober 2008


SNIJBIET of Warmoes (Beta vulgaris var. cycla of var. flavescens; Leaf Beet, Swiss Chard) is een weinig geteelde groente, die alleen al om de kleuren van de stengels en bladnerven prachtig is om te zien. Er bestaan groene, witte, rode en gele soorten. Meestal worden mengsels aangeboden in gespecialiseerde zadenwinkels.
Teelt: de teelt is vrij makkelijk. Zaaien eind april/begin mei in de vollegrond in rijen. Na opkomst uitdunnen tot 30 cm afstand. Evtl. verspenen. De plant groeit voorspoedig en in augustus kunnen al bladeren geoogst worden. Dit gaat in niet te strenge winters door tot in maart het jaar daarop, soms nog later. De plant maakt na het oogsten van de buitenste bladeren telkens nieuwe vanuit het midden. Ideaal dus.
Smaak: doet erg denken aan spinazie, maar is door de prachtige kleuren natuurlijk net even leuker. Verder mag snijbiet, net als spinazie, niet worden opgewarmd, omdat het nitraat dan omgezet wordt in het zeer schadelijke nitriet.
In de keuken: De dikke stengels van snijbiet hebben weinig smaak en worden meestal niet gebruikt. Stroop de bladeren van de stelen en gooi de stelen weg.

1 opmerking:

Dien zei

Dag Luc,

Ik vind dat je de snijbietstengels een beetje tekort doet.
Ze smaken bijvoorbeeld heerlijk, als je in stukken snijdt, kookt in ruim gezouten water, vervolgens het in repen geneden blad erbij doet en mee laat koken. Dan alles uit het water vissen, uit laten lekken, en als een soort lauwwarme salade aanmaken met olijfolie met wat heel licht aangezette knoflook, zout, peper en een scheutje balsamico-azijn.
Helemaal niets mis mee!